Osteopatia ma na celu indukowanie i promowanie wewnętrznych mechanizmów samouzdrawiania i samoregulacji organizmu. Uwzględnia związek ciała, umysłu i ducha w zdrowiu i chorobie. Celem jest poprawa i wspieranie wszystkich aspektów zdrowia. Leczenie osteopatyczne może być profilaktyczne, lecznicze lub wspomagające.
Do głównych założeń osteopatii zalicza się:
– istota ludzka jest dynamiczną jednostką funkcjonalną, na której stan zdrowia wpływają ciało i umysł; jeśli jedna część zostanie zmieniona w systemie, wpłynie to na równowagę całego wzorca
– ciało posiada mechanizmy samoregulacji i w naturalny sposób samouzdrawia się
– struktura i funkcja są wzajemnie powiązane
Osteopaci wykorzystują kontakt ręczny do identyfikacji i oceny ruchu we wszystkich strukturalnych i funkcjonalnych aspektach pacjenta, identyfikując zmiany funkcji i ruchu, które utrudniają zdrowie i zajmując się nimi.
Osteopatia opiera się na zasadach zaczerpniętych z fizjologii człowieka, anatomii, embriologii i innych nauk medycznych. Ze względu na złożoność organizmu ludzkiego istnieje wiele różnych technik pracy, które są stosowane w osteopatii.